اندک اندک ، آرم آرم

میچکد قطره شبنم

روی هر برگه تاریخ نم نم

باز کن دفتر دل را

ز سر آغاز و بخوان سطر به سطرش

همه خطش

و ببین لحظه به لحظه

و بزن صفحه به صفحه

نبودست به جز لطف و نگاهش

که منه خورده زمین را همه جا یار شده دست کریمش

پدری کرده برای همه اولاد یتیمش

از ما زمینیان به شما آسمان سلام

سلام

مولای مهربان،  امام زمان سلام

هر صبح و شام، از راه دور، بر تو سلام

الی متی آقا احار فیک یا مولی

پیرم و گاهی دلم یاد جوانی میکند

بلبل شوقم هوای نغمه خوانی میکند

همتم تا میرود ساز غزل گیرد به دست

طاقتم اظهار عجز و ناتوانی میکند

طفل بودم دزدکی پیر و علیلم ساختند

آنچه گردون می کند با ما نهانی می کند

جان عالم بر لب آمد ای خدا مهدی نیامد

من جوانم در امیدم تا که باشم خادمت

حیف عمرم را ضرر کردم نبودم یاورت

با گناهم آمدم با دست خود رامم کنی

این دل آشفته را دادم که آرامم کنی

الی متی آقا احار فیک یا مولی

جان ما در گرو جان كسي هست كه نيست

درد ما در پي درمان كسي هست كه نيست

ما همه غافل از آن يار غريبيم كه هست

كل خلقت همه از آن كسي هست كه نيست

این الحسن این الحسین

این ابناء الحسین

این السبیل بعد السبیل

بابی انت و امی و نفسی

يَا ابْنَ الْبدرِ الْمُنِيرَهِ يَا ابْنَ السُّرُجِ الْمُضِيئَهِ يَا ابْنَ الشُّهُبِ الثَّاقِبَهِ يَا ابْنَ النبا العظیم

این نور قرار است که در وعدۀ نزدیک

تابَد به شبی تار، به هر کلبۀ تاریک

بر ظلم بتازد، پس از آن کوچۀ باریک

گویند ملائک همه بر فاطمه تبریک

یا اباصالح

بی پناهم من تو پناهم باش

من زمین خوردم تکیه گاهم باش

مادرت زهرا بی قرار توست

با دلی خون در انتظار توست

از در و دیوار میرسد ناله

بی هوا چیدند یک گل لاله

یا اباصالح العجل مولا