آقای غریب عالم ذکر روز و ماه و سالم

تو دریای عشق تو ببین غریبم و زلالم

مأنوسم به گریه زاری میدونم هوامو داری

عادت کردم عمریه به دوری و به بی قراری

ای آرامش و سامون دلم گرمه با شما قانون دلم

از تو دورم و گریه می کنم اشکامو برات هدیه می کنم

چه حس خوبیه که زیر سایه ام

حرم تو قلبمه با تو همسایه ام

حواست بوده و حواست هست به من

ندارم حسرتی تویی سرمایه ام

نفس هامو بگیر از من اما

نگاهت رو نگیر از من آقا

یادم نمی رود که همه عزتم تویی

من پای سفره تو شدم محترم حسین

لطفی که کرده ای تو به من مادرم نکرد

ای مهربان تر از پدر و مادرم حسین