خاطره های کربلا اشکمو جاری کرده
هر جوری هست دلم باید به وطنش برگرده

من وطنم کرببلاست خونم توی آغوشته
اونجا که آرومه دلم اون ضریح شش گوشته

دلم گرفته از همه عالم و آدم
یه کاری کن تو که برات مهمه حالم
آقای عالم

خیلی گرفتارم ولی به تو امیدوارم من
دنیا زمینم بزنه امام حسین دارم من

می‌دونی کم آوردم می‌دونی خیلی خستم
به غیر گریه کاری بر نمیاد از دستم
اصلا می خوای داد بزنم دیگه بریدم
من که به جز تو از کسی خیری ندیدم
خیری ندیدم

می تپد دلم به اشتیاق حرم
چه کنم با غم فراق حرم
حسین اربابم