جلسه 8
بررسی نظریه عدالت صحابه
ابوطالب خانی
توضیحات
سلام دوباره به سربازان حجة ابن الحسن(عجل الله تعالی فرجه)؛
در پست قبل به پنجمین دلیل قرآنی اهل تسنن برای عدالت صحابه، یعنی آیه السابقون الاولون من المهاجرین و الانصار پرداختم.
در این پست قصد دارم به ششمین و آخرین دلیل قرآن اهل تسنن برای عدالت صحابه، یعنی آیات 8 تا 10 سوره حشر بپردازم.
آیه شریفه: لِلْفُقَرَاءِ الْمُهَاجِرِينَ الَّذِينَ أُخْرِجُواْ مِن دِيَارِهِمْ وَ أَمْوَالِهِمْ يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّهِ وَ رِضْوَانًا وَ يَنصُرُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ أُوْلَئكَ هُمُ الصَّادِقُونَ(8) وَ الَّذِينَ تَبَوَّءُو الدَّارَ وَ الْايمَانَ مِن قَبْلِهِمْ يُحِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ إِلَيهِمْ وَ لَا يَجِدُونَ فىِ صُدُورِهِمْ حَاجَةً مِّمَّا أُوتُواْ وَ يُؤْثِرُونَ عَلىَ أَنفُسِهِمْ وَ لَوْ كاَنَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ وَ مَن يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُوْلَئكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ(9) وَ الَّذِينَ جَاءُو مِن بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَ لِاخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْايمَانِ وَ لَا تَجْعَلْ فىِ قُلُوبِنَا غِلاًّ لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ رَبَّنَا إِنَّكَ رَءُوفٌ رَّحِيمٌ(10)[1]
اين اموال براى فقيران مهاجرانى است كه از خانه و كاشانه و اموال خود بيرون رانده شدند در حالى كه فضل الهى و رضاى او را مىطلبند و خدا و رسولش را يارى مىكنند؛ و آنها راستگويانند! (8)
و براى كسانى است كه در اين سرا [سرزمين مدينه] و در سراى ايمان پيش از مهاجران مسكن گزيدند و كسانى را كه به سويشان هجرت كنند دوست مىدارند، و در دل خود نيازى به آنچه به مهاجران داده شده احساس نمىكنند و آنها را بر خود مقدّم مىدارند هر چند خودشان بسيار نيازمند باشند؛ كسانى كه از بخل و حرص نفس خويش باز داشته شدهاند رستگارانند! (9)
(همچنين) كسانى كه بعد از آنها [بعد از مهاجران و انصار] آمدند و مىگويند: «پروردگارا! ما و برادرانمان را كه در ايمان بر ما پيشى گرفتند بيامرز، و در دلهايمان حسد و كينهاى نسبت به مؤمنان قرار مده! پروردگارا، تو مهربان و رحيمى!» (10)
استدلال
اهل تسنن در اینجا هم بر این اعتقادند که این آیه دلالت بر عدالت صحابه داشته و رضایت و مدح خداوند از ایشان نشانه عدالت ایشان است. [2]
بررسی
این آیه سه گروه را مدح می کند: الفقرا، الذین تبوءوا الدار، الذین جاءوا من بعدهم. و این سه گروه به صورت مطلق در آیه نیامده و مقید است و برای مثال فقیر با فقر و طلب فضیلت و یاری خداوند و پیامبرش آمده و مهاجرین نیز به قیود مختلفی مقید شده است. بنابراین این آیه به صورت مطلق نیست که تمام صحابه را شامل شود و مقید است و بر فرض اثبات عدالت، عدالت بعض صحابه را شامل می شود و نه تمام صحابه و عدالت بعض صحابه در نزد امامیه نیز ثابت شده است.
این دلیل نیز به پایان رسید و به ان نتیجه رسیدیم که هیچکدام از دلایل اهل تسنن برای عدالت صحابه به این نظریه دلالت نداشت و مشکل اینجاست که ابتدا اهل تسنن مذهب ساختگی خود را ساخته اند، سپس توجیهی به نام عدالت صحابه برای آن آورده اند و سپس می خواهند دلایل اینچنینی برای آن آورند! در حالی که باید این فرایند دقیقا بالعکس انجام می شود.
امیدوارم که این پست نیز برای شما مفید بوده باشد، برای دانلود مقاله عربی مجموعه مطالب این دوره، اینجا را کلیک کنید.
در انتهای همین صفحه پاسخگوی سؤالات و شنونده نظرات شما هستم.
موفق و پیروز باشید.
[1] سوره الحشر، آیه 8إلی10
[2] الکفایة فی علم الروایة، 64.